Kiymetlimi, oglumu bir bucuk ay once kaybettim.. Dunyanin en zor seyi insanin sevdigi ile vedalasmasi.. Oglumun kaybindan daha fazla aci veren hic birsey ile karsilasmadim hayatimda.. Yasarken onu dunyanin en mutlu kopegi yapmak icin elimden gelen herseyi yaptim.. Oda oyleydi sevgi ve minnet dolu gozlerini, patilerini bir an bile ayirmazdi uzerimden.. Oglum icin yasarken herseyin en guzelini yaptigim gibi kaybettikten sonra da bu boyle olmaliydi..
Hastaligiyla aylarca mucadele ettik her yolu denedik ama olmadi elden gelen ne varsa hepsi tukendi..
Sabaha cikmaz dedikleri bir gece esim ile birlikte o caresiz ve acili halimizle nereye defnederiz nasil yapariz diye dusunurken Feyza hanimla tanistik bize pet mezarligindan bahsetti kendiside evcil hayvanini kaybettikten sonra patili evlatlarimizin huzurla uyuyabilecekleri bir yere ihtiyaclari oldugunu dusunup boyle bir yer yaratmaya karar vermis.. iyiki de yapmis..
Bizimle acimizi paylasip oglumun huzurla defnedilebilmesi icin ellerinden geleni yaptilar sonsuz minnetarim.. Tertemiz ve guvenli, en sevdikleri oyuncaklari, tasmalari onlar icin degerli ne varsa aileleri tarafindan basuclarina birakilmis, bir suru melegin bir arada uyudugu huzurlu bir yer.. istediginiz zaman evladinizi ziyarette edebiliyorsunuz.. Ayrica sadece ziyaret sirasinda kapisinin sizin icin acilan bir yer olmasi bende ekstra guven ve mutluluk teskil etti..
Ben kiymetlim icin son gorevimi yerine getirip, onu kiyiya koseye sonrasinda bilinmeze gidebilecegi herhangi bir yere defnetmeyi degil, huzurla ve guvenle uyuyabilecegi pet mezarligina defnetmeyi tercih ettim.. Bu imkani bize saglayan Feyza hanim ve ekibine cok ama cook tesekkurler..

Gözde Turhan